W sobotę, 29 marca 2014 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim gościł prof. Jacek Wojtysiak, filozof z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Profesor Wojtysiak jest jednym z bardziej cenionych polskich filozofów młodszego (średniego) pokolenia, a specjalizuje się w semiotyce, teorii poznania, teorii bytu i filozofii Boga. Prócz publikacji stricte naukowych (jest autorem kilku książek oraz kilkudziesięciu artykułów) spod jego pióra wyszły także dwa podręczniki filozofii - jeden dla studentów, drugi zaś dla licealistów. Profesor przybył do naszego miasta na zaproszenie Katedry Pedagogiki Wyższej Szkoły Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim oraz Ostrowieckiego Towarzystwa Naukowego, które to przy wydatnej pomocy Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Ostrowcu i Muzeum Historyczno-Archeologicznego są organizatorami przedsięwzięcia pod nazwą „Nasi Mistrzowie”, będącego cyklem spotkań z wybitnymi przedstawicielami polskiej nauki i kultury. Tegoroczna odsłona poświęcona została znaczeniu refleksji filozoficznej w pracy zawodowej i naukowej. Stało się już tradycją, że osoba zaproszona na spotkanie jako „Mistrz” musi „zmierzyć się” zarówno ze studentami, jak i zainteresowanymi mieszkańcami naszego miasta. Najpierw więc w murach ostrowieckiej uczelni profesor wygłosił wykład pt. „Czy filozofia jest pedagogom potrzebna?”. Nietrudno się domyślić, że profesor odpowiedział twierdząco na to pytanie. Wskazał, że wiedza o wychowanku zawiera założenia filozoficzne, jak również wykorzystuje pewne rozstrzygnięcia z dziedziny antropologii filozoficznej i szeroko rozumianej etyki. Tezę swą wykładowca wsparł przykładami ukazującymi wpływ takich założeń na różne, modne współcześnie kierunki pedagogiczne.

Po południu w Pałacu Wielopolskich w Częstocicach odbyło się otwarte spotkanie z profesorem Wojtysiakiem. Doskonałym wprowadzeniem do, wydawałoby się, abstrakcyjnych rozważań, które nota bene nie okazały się wcale takie oderwane od życia, okazała się najbardziej abstrakcyjna ze sztuk, czyli muzyka. Po koncercie przybyli goście mieli możliwość wysłuchania rozmowy, podczas której lubelski filozof bronił filozofii rozumianej jako namysł nad sprawami fundamentalnymi dla człowieka, przed zrzutami, z jakimi spotyka się ona we współczesnym dyskursie; pokazywał także różnice między filozofią i nauką, i konieczność tej pierwszej w związku z niewystarczalnością drugiej; podkreślał niezbędność filozofii dla tzw. wykształcenia ogólnego oraz jej niezwykle istotną rolę w kształceniu specjalistycznym; prezentował filozofię jako dyscyplinę uczącą krytycznego myślenia i przestrzegał przed przyjmowaniem tez nieuzasadnionych, które bardzo często przedstawiane są jako „ostatnie słowo nauki”.

W jego ujęciu filozof jest „kimś pomiędzy” pośrednikiem między nauką i sztuką, a utrata takiego pośrednika jest równoznaczna z utratą znacznej części tego, co odróżnia nas od zwierząt i czyni ludźmi.